Pewnego razu poszedłem z rodzicami do lasu i usłyszałem dziwne dźwięki dochodzące z krzaków przy drodze, a zaraz po tym zauważyłem przebiegającego przede mną wielkiego dzika. Zastanowiłem się skąd się wzięły takie zwierzęta w naszych lasach i postanowiłem odkryć ich tajemnice. Dzik jest ssakiem i bliskim, dzikim krewnym świni domowej ( Powinny się nazywać świnie chlewowe, bo przecież w domach nie mieszkają :-)). Jego samicę nazywa się lochą a samca odyńcem. Małe dziki, czyli warchlaki rodzą się z paskami na grzbiecie, które powodują, że są lepiej zamaskowane. Po około trzech miesiącach znikają ochronne paski a sierść dziczka robi się szarobrązowa. Legowisko warchlaków znajduje się najczęściej wśród krzewów a gdy to nie wystarczy locha dodatkowo przykrywa je innymi gałęziami. Dzik ma bardzo dobry węch który pomaga mu w znajdowaniu pożywienia. Dzik jest wszystkożercą zjada między innymi owady oraz ich larwy, dżdżownice, żołędzie, orzechy buczynowe, gady i małe ssaki, padlinę oraz trawy. Dziki mieszkają w lasach liściastych oraz mieszanych ponieważ znajdują tam dużo pokarmu. Raczej omijają tereny otwarte oraz górskie. Dzik może być niebezpieczny, a w szczególności locha pilnująca swoje młode, więc lepiej nie podchodzić do nich zbyt blisko.
TrenujZdrowie Bartek Baura
Mój niegroźny dzik
Dodaj komentarz